Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

η ζωή και το

  • 1 Περνώ ζωή και κότα

    Жить припеваючи
    Кататься, как сыр в масле
    Источник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008

    Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Περνώ ζωή και κότα

  • 2 ζωή

    η в разн. знач жизнь;

    η επαναφορά στη ζωή — возвращение к жизни;

    βρίσκομαι εν τη ζωή — быть в живых, жить;

    είμαι όλο ζωή — или έχω πολλή ζωή μέσα μου — быть полным жизни, быть жизнерадостным;

    δίνω ζωή — оживлять, вносить оживление;

    ξέρω τη ζωή — знать жизнь;

    κερδίζω τη ζωή μου — зарабатывать на жизнь;

    αλλάζω τη ζωή μου — менять образ жизни;

    η ζωή στην 'Αθήνα είναι ακριβή — стоимость жизни в Афинах очень высока;

    πολύ ακρίβηνε η ζωή — жизнь очень вздорожала;

    § σκυλίστα ζωή — собачья жизнь;

    ζωή στα μουλάρια ( — или κατσικομούλαρά) σου — полный провал, дело провалилось;

    η ζωή αυτής της κυβερνήσεως θα είναι σύντομη — дни этого правительства сочтены;

    περνώ ζωή και κόττα — или περνώ ζωή χαρισάμενη — жить в своё удовольствие, жить припеваючи;

    (βρίσκομαι) μεταξύ ζωής και θανάτου (находиться) между жизнью и смертью;

    η ζωή κρέμεται από μιά τρίχα — быть на волосок от смерти;

    δεν έχει ζωήили δεν είναι γιά ζωή — он не жилец на этом свете;

    εφ' όρου ζωής всю жизнь, до сомой смерти;

    ουδέποτε στη ζωή μου! — никогда в жизни!;

    στη ζωή μου! — клянусь жизнью!;

    στη ζωή σου; — в самом деле?; — это возможно?;

    ζωή σε λόγου σας — вам нужно жить, теперь уж берегите себя (выражение соболезнования семье покойного);

    ζω να χετε — и вам долгих лет жизни! (ответ на соболезнование)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ζωή

  • 3 ζωή

    ζωή, ῆς, ἡ (Hom.+; in Hom. ‘living’=‘substance, property’, without which there would not be life; after Hom. ‘life, existence’ opp. death, then ‘way of life’ Hdt. 4, 112)
    life in the physical sense, life ἐν σαρκὶ ζ. Orig., C. Cels. 6, 59, 8)
    opp. θάνατος (Pind. et al.; Lucian, Tox. 38; Sir 37:18; Pr 18:21; Philo; Just., A I, 57, 3; Mel., P. 49, 355) Ro 8:38; 1 Cor 3:22; Phil 1:20. ἐν τῇ ζωῇ σου during your life Lk 16:25 (s. Sir 30:5); cp. 12:15; Ac 8:33 (Is 53:8); Js 4:14; 1 Cl 16:8 (Is 53:8); 17:4 (cp. Job 14:5); 20:10; Hm 3:3. πᾶς χρόνος τῆς ζωῆς ἡμῶν B 4:9 (cp. PsSol 17:2; JosAs 13:12). πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτῶν Hs 9, 29, 2; cp. GJs 4:1; τὰς λοιπὰς τῆς ζωῆς ἡμέρας Hv 4, 2, 5; cp. v 5, 2; m 12, 2; Hs 6, 3, 6. τὴν ἐσχάτην ἡμέραν τῆς ζωῆς αὐτοῦ Hv 3, 12, 2. ἐν τῇ ζ. ταύτῃ in this life 1 Cor 15:19; also ζ. ἡ νῦν (opp. ἡ μέλλουσα) 1 Ti 4:8 (Tat. 14, 2). τέλος ζωῆς end of life Hb 7:3 (TestAbr A 1 p. 78, 5 [Stone p. 4]). ζωὴ κ. πνοή life and breath Ac 17:25 (cp. Gen 2:7; 7:22). πνεῦμα ζωῆς breath of life Rv 11:11 (cp. Gen 6:17; 7:15; TestAbr A 18 p. 100, 31 [Stone p. 48]). ψυχὴ ζωῆς living thing 16:3 (cp. Gen 1:30; Just., D. 6, 1 ἡ ψυχὴ ἤτοι ζωή ἐστιν ἢ ζωὴν ἔχει). πρὸς ζωῆς necessary for life 1 Cl 20:10. Of the indestructible life of those clothed in the heavenly body 2 Cor 5:4. The life of the risen Christ also has this character Ro 5:10; 2 Cor 4:10f; ζ. ἀκατάλυτος Hb 7:16. ὁδοὶ ζωῆς Ac 2:28 (Ps 15:11). Christ is ἐν θανάτῳ ζ. ἀληθινή IEph 7:2.
    means of sustenance, livelihood (Hdt. et al.; Sir 4:1; 29:21) Hs 9, 26, 2.
    the course or mode of one’s life (cp. βίος 1) Hm 8, 4 and 9; 11, 7 and 16; Hs 9, 16, 2 al. In some of these pass. a transition to the moral aspect is apparent.
    transcendent life, life
    God and Christ
    α. God as ζωή Dg 9:6b; as ζωὴ αἰώνιος 1J 5:20. Of the cross IEph 18:1. It is true of God that ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ J 5:26a. God’s commandment is eternal life 12:50 (cp. Philo, Fug. 198 God is the πρεσβυτάτη πηγὴ ζωῆς; Herm. Wr. 11, 13; 14; 12, 15 God the πλήρωμα τ. ζωῆς; PGM 3, 602 [s. Rtzst., Mysterienrel.3 286, ln. 11]; the deity called Νοῦς as ζωή and φῶς Herm. Wr. 1:9, 12, 17, 21, 32; 13:9, 18, 19. Cp. also Ps 35:10; 55:14; SibOr Fgm. 3, 34; JosAs 8:10f al.).
    β. of Christ, who received life fr. God J 5:26b (ἡ ζωὴ τῆς πίστεως ParJer 9:14). ἐν αὐτῷ ζ. ἦν 1:4a; cp. 1J 5:11b. He is the ἀρχηγὸς τ. ζωῆς Ac 3:15, the λόγος τ. ζωῆς 1J 1:1; cp. vs. 2, the ἄρτος τ. ζωῆς J 6:35, 48; cp. vs. 33 (EJanot, Le pain de vie: Gregorianum 11, 1930, 161–70), also simply ζωή 11:25; 14:6 or ἡ ζ. ὑμῶν Col 3:4; cp. B 2, 10; IMg 9:1. Since the life in him was τὸ φῶς τ. ἀνθρώπων J 1:4b, people through following him obtain τὸ φῶς τ. ζωῆς 8:12 (on the combination of light and life cp. 1QS 3, 7 and the Orph. Hymns to Helios no. 8, 18 Qu. ζωῆς φῶς, as well as Christian ins of Rome [Ramsay, Luke the Physician 1908 p. 375, 238 A.D.], where a father calls his dead son γλυκύτερον φωτὸς καὶ ζοῆς; s. also α above).—SBartina, La vida como historia en J 1:1–18, Biblica 49, ’68, 91–96.
    The discussion now turns naturally to the life of the believers, which proceeds fr. God and Christ.
    α. without (clear) eschatol. implications, of the life of grace and holiness ἐν καινότητι ζωῆς περιπατεῖν walk in (i.e. live) a new life Ro 6:4; cp. IEph 19:3. ἀπηλλοτριωμένοι τ. ζωῆς τ. θεοῦ estranged fr. the life of God Eph 4:18 (cp. Philo, Post. Cai. 69 τῆς θεοῦ ζωῆς ἀπεσχοινίσθαι). ἡ ζωὴ τ. ἀνθρώπων the (true) life of persons (in God) Hm 2:1.—Of the life of salvation and of glory. It is ζ. κυρίου B 1:4 (cp. PGM 12, 255 κύριε τ. ζωῆς; 13, 783) or ζ. ἐν Χρ. Ἰησοῦ 2 Ti 1:1; cp. ζωὴν ὑμῖν ὁ κύριος χαρίζεται Hs 9, 28, 6; effected by his words or by the proclamation of the gospel: ῥήματα ζ. αἰωνίου J 6:68; cp. vs. 63. τὰ ῥήματα τῆς ζ. ταύτης Ac 5:20. λόγος ζωῆς word of life Phil 2:16; cp. 2 Ti 1:10; 2 Cor 4:12. Hence the apostle, proclaiming the gospel, can term himself the bearer of the ‘fragrance of Christ’, leading those appointed to this bliss, the rescued ἐκ ζωῆς εἰς ζωήν from life to life (i.e., as it seems, ever more deeply into the divine life) 2 Cor 2:16.—The Spirit stands w. Christ as the power of life πνεῦμα τῆς ζωῆς ἐν Χρ. Ἰησοῦ the spirit of life in Chr. J. Ro 8:2; cp. vss. 6, 10 and J 6:63.—Like the words of Christ, the divine ἐντολή is also to bring life Ro 7:10; Hm 7:5; Hs 8, 7, 6. This ζ. is regarded as God’s gift ζ. ἐν ἀθανασίᾳ 1 Cl 35:2. W. ἀφθαρσία 2 Ti 1:10; 2 Cl 14:5; IPol 2:3. W. γνῶσις D 9:3; Dg 12:3–7. W. εὐσέβεια 2 Pt 1:3. W. εἰρήνη Ro 8:6. W. σωτηρία 2 Cl 19:1. ἀγάπην ἥτις ἐστὶν ἀρχὴ ζωὴς καὶ τέλος IEph 14:1. Christians, who truly belong to the ἐκκλησία τῆς ζωῆς 2 Cl 14:1, are heirs of life, the gift of grace 1 Pt 3:7. This life, as long as they are in the body, κέκρυπται σὺν τ. Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ is hidden with Christ in God Col 3:3. Those who forfeit their ζ. (=their real life in contrast to their physical existence as ψυχή) are excluded fr. the life of glory Hv 1, 1, 9; Hs 6, 2, 3; 8, 6, 4; 6; 8, 8, 2f; 5; 9, 21, 4.—Cp. also Ac 11:18 (s. 1QS 3, 1); 13:46, 48. ἡ ὁδὸς τῆς ζ. D 1:2; 4:14. τὰς τρίβους τῆς ζ. Hs 5, 6, 3. Esp. in Johannine usage the term ζ. is copiously employed, as a rule to designate the result of faith in Christ; in most cases it is stated expressly that the follower of Jesus possesses life even in this world: ἔχειν ζωήν (Theophr. in a scholion on Pla. 631c εἰ ζωὴν εἶχεν ὁ πλοῦτος=‘had life, were alive’) J 3:15f, 36a; 5:24a, 40; 6:40, 47, 51, 53f; 10:10; 20:31; 1J 3:15; 5:12ab, 13. διδόναι ζωήν (cp. Sb 8202, 3 [105 B.C.]) J 10:28; 17:2; 1J 5:11.—Cp. 5:16. ὁρᾶν ζωήν J 3:36b. μεταβεβηκέναι ἐκ τ. θανάτου εἰς τ. ζωήν to have passed fr. death into life J 5:24; 1J 3:14. Hence in the eschatol. pass. J 5:29 ἀνάστασις ζωῆς means not a resurrection to enter life (cp. 2 Macc 7:14 and MPol 14:2, where ἀνάστασις ζωῆς αἰ., it seems, is res. to everlasting life), but a resurrection which corresponds to the Christian’s possession of life here and now, a resurrection proceeding from life. J is fond of calling this Life ζ. αἰώνιος, as in many pass. just cited (s. αἰώνιος 3) J 3:15f, 36; 4:14, 36; 5:24, 39; 6:27, 40, 47, 54, 68; 10:28; 12:25, 50; 17:2f; 1J 1:2; 2:25; 3:15; 5:11, 13, 20. But the use of this expr. in our lit. is by no means limited to J and 1J; it is also found in Mt, Mk, Lk, Ac, Ro, Gal, 1 Ti, Tit, Jd, 2 Cl, Ign, MPol, Hermas, Didache (Just., Mel., Ath.; Orig., C. Cels. 2, 77, 31 [w. ἀνάστασις]; cp. αἴδιος ζ. Tat. 14, 2) w. unmistakable eschatol. connotation.
    β. ζ. (and ζ. αἰώνιος; cp. 1QS 4:7 and s. J 3:15 al.; opp. ἀπώλεια TestAbr B 8 p. 113, 2 [Stone p. 74]) is used of life in the blessed period of final consummation, in the foll. pass.: ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζ. αἰ. in the coming age eternal life Mk 10:30; Lk 18:30; cp. Mt 19:29 (Ar. 15, 3 ζ. τοῦ μέλλοντος αἰώνος). τί ποιήσω ἵνα ζ. αἰ. κληρονομήσω; Mk 10:17; cp. Lk 18:18; 10:25; Mt 19:16f (PsSol 14:10). As a result of the Last Judgment ἀπελεύσονται οἱ δίκαιοι εἰς ζ. αἰ. Mt 25:46 (cp. PsSol 13:11); s. also Ro 2:7 (cp. 1QS 4:6–8).—Cp. also Mt 7:14; 18:8f; Mk 9:43, 45; Ro 5:17f, 21; 6:22f; ζ. ἐκ νεκρῶν life for those who have come out of the state of death 11:15.—Gal 6:8; 1 Ti 1:16; 6:12, 19; 1 Pt 3:10 (Ps 33:13); Jd 21; 2 Cl 8:4, 6; Dg 9:1, 6a. For 2 Cor 5:4 s. 1a. Of martyrs τὴν αἰώνιον ζ. ἐξαγοραζόμενοι purchasing eternal life for themselves MPol 2:3 (Mosquensis, other Gk. codd. κόλασιν). W. ἀνάπαυσις τ. μελλούσης βασιλείας 2 Cl 5:5. This life is called ἡ ὄντως ζ. the real, true life (the redundancy may derive from awareness of a distinction sometimes made in the Gr-Rom. world between real living ζωή and biological existence βίος; s., e.g., IPriene 105, 10=OGI 458, 10; cp. Cass. Dio 69, 19) 1 Ti 6:19; ζωῆς ἀληθοῦς Dg 12:4; ἡ ἐπουράνιος ζ. 2 Cl 20:5; ἀί̈διος ζ. IEph 19:3 (s. ἀί̈διος). Hope is directed toward it, ζωῆς ἐλπίς B 1:6; cp. Tit 1:2; 3:7; Hs 9, 26, 2.—The references to future glory include the foll. expressions: βίβλος or βιβλίον (τῆς) ζωῆς (s. βίβλος 2) Phil 4:3; Rv 3:5; 13:8; 17:8; 20:12, 15; 21:27; Hv 1, 3, 2. τὸ ξύλον (τῆς) ζωῆς the tree of life (4 Macc 18:16; cp. Pr 3:18; Gen 2:9; PsSol 14:3; ParJer 9:16 [δένδρον]; ApcEsdr 2:11; ApcMos 19 al.; Philo.—ξύλον 3) Rv 2:7; 22:2, 14, 19; Dg 12:3f. στέφανος τ. ζωῆς (s. Bousset, Rel.3 277f; MDibelius on Js 1:12; FCumont, Études syriennes 1917, 63–69; s. στέφανος) Js 1:12; Rv 2:10. ὕδωρ (τῆς) ζωῆς (Just., D. 19, 2 βάπτισμα; cp. ὕδωρ 2) 21:6; 22:1, 17. πηγὴ ζωῆς B 11:2 (cp. Jer 2:13; Ps 35:10; OdeSol 11:6). ζωῆς πηγαὶ ὑδάτων springs of living water Rv 7:17. For ἄρτος τῆς ζωῆς s. ἄρτος 2 end.—FBurkitt, ZNW 12, 1911, 228–30; RCharles, A Critical Hist. of the Doctrine of a Fut. Life in Israel, in Judaism and in Christianity2 1913; FLindblom, D. ewige Leben 1914; Bousset, Rel.3 269–95; JFrey, Biblica 13, ’32, 129–68.—EvDobschütz, D. Gewissheit des ew. Leb. nach d. NT: ‘Dienet einander’ 29, 1920/21, 1–8; 43–52; 65–71; 97–101; JUbbink, Het eeuwige leven bij Pls 1917; ESommerlath, D. Ursprung d. neuen Lebens nach Pls2 1926; JMüller, D. Lebensbegr. d. Hl. Pls ’40; NvArseniew, D. neue Leben nach dem Eph: Internat. Kirchl. Ztschr. 20, 1930, 230–36; EvSchrenk, D. joh. Anschauung vom ‘Leben’ 1898; JFrey, ‘Vie’ dans l’Év. de St. Jean: Biblica 1, 1920, 37–58; 211–39; RBultmann, D. Eschatol. d. Joh Ev.: Zwischen d. Zeiten 6, 1928, 1ff; HPribnow, D. joh. Anschauung v. ‘Leben’ ’34; DLyons, The Concept of Eternal Life in J ’38; JKoole, Diorama Johanneum. Ζωή: GereformTT 43, ’42, 276–84; FMussner, ΖΩΗ (Joh. lit.), diss. Munich ’52; DHill, Gk. Words and Hebrew Mngs. ’67, 163–201.—B. 285. S. βίος and Schmidt, Syn. IV 40–53. DELG s.v. ζώω 1. EDNT. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ζωή

  • 4 ζωή

    ζωή ( [full] ζωιή (prob. an error) SIG577.34 (Milet., iii/ii B.C.)), [dialect] Dor. [full] ζωά: [dialect] Ion. and poet. [full] ζόη, Hdt.1.32, Herod.10.4, S.Fr. 556, etc. (v. infr.), cf. IG9(1).86 ([place name] Hyampolis), [dialect] Dor. [full] ζόα: [dialect] Aeol. [full] ζοΐα Theoc. 29.5: :—
    A living, i.e. one's substance, property,

    ἦ γάρ οἱ ζ. γ' ἦν ἄσπετος Od.14.96

    ; τοὶ δὲ ζωὴν ἐδάσαντο ib. 208;

    κατὰ ζωὴν φαγέειν 16.429

    ; τὴν ζόην ποιέεσθαι or καταστήσασθαι ἀπὸ or ἐκ.. to get one's living by.., Hdt.8.105, cf. 2.36, Arist.HA 608b21;

    ἐξ ἁλός Theoc.Beren. 2

    .
    2 after Hom., life, existence, opp. death, Tyrt.15.5, Pi.N.8.36, etc.; θανάτου πέρι καὶ ζωᾶς ib.9.29;

    οὐδὲν γὰρ ἄλγος οἷον ἡ πολλὴ ζόη S.Fr. 556

    ; ζόας ( ζωᾶς codd.)

    βιοτά E.HF 664

    (lyr.);

    τοῦ βίου ζωή Pl. Ti. 44c

    ;

    ὁ τῆς ζ. χρόνος SIG1210

    ([place name] Calymna), etc.: as a term of affection, ζωή mylife! Juv.6.195: pl.,

    ζόαι A.Fr.99.13

    ;

    ζωαί LXXPs.62(63).3(4)

    ; μετὰ τὴν μίαν ζ. πολλαὶ ζ. Dam.Pr. 100;

    αἱ τῆς ψυχῆς ζ. καὶ δυνάμεις Iamb.Comm.Math.3

    .
    II ζωή,=

    γραῦς 11

    , the scum on milk, Eust.906.52; ζόη· τὸ ἐπάνω τοῦ μέλιτος, Hsch. [The form ζόη (paroxyt.) is required by the metre in trimeters in S.Fr. 556, E.Hec. 1108, and in lyrics S. Fr. 592, E.Med. 976, al., ζωή never: ζόη in other Poets, Call.Fr. 114, Theoc.Ep.18.9, Herod.10.4.] (For the root, cf. ζῶ: fancifully connected with ζέω and ζητέω, Dam.Pr.81: in signf. 11 ζόη prob. fr. ζέω.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ζωή

  • 5 ζωή

    ζωή η
    жизнь;
    ΦΡ.
    αιώνια / μεταθανάτια / άλλη / μέλλουσα ζωή — вечная / посмертная / другая / будущая жизнь
    Слово употребляется в Евангелии для обозначения «вечной жизни» – αιώνιον ζωήν, а также часто встречается в словах Христа:

    εκ του θανάτου εις την ζωήν (Ιωάν. 5, 24) — от смерти в жизнь (Ин. 5, 24),

    εγώ ειμί ο άρτος της ζωής (Ιωάν. 6, 48) — Я есмь хлеб жизни (Ин. 6, 48),

    εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή (Ιωάν. 11, 25) — Я есмь воскресение и жизнь (Ин. 11, 25),

    εγώ ειμί... η αλήθεια και η ζωή (Ιωάν. 14, 6) — Я есмь… истина и жизнь (Ин. 14, 6)

    Этим.
    дргр. < ζω «жить, быть в живых»

    Η εκκλησία λεξικό (Церковный словарь Назаренко) > ζωή

  • 6 ζωή

    ζωή, , ion. u. p. ζόη, auch ζοΐα, Theocr. 29, 5 ( ζάω), Lebensunterhalt, Hab u. Gut, wie βίοτος, Od. 14, 96. 208. 16, 429; ποιεῖσϑαι τὴν ζόην ἔκ τινος, Her. 8, 105. – Das Leben (vgl. βίος), im Ggstz des Todes, πεῖραν ϑανάτου πέρι καὶ ζωᾶς Pind. N. 9, 29, vgl. 8, 36 I. 4, 13; περὶ ζωῆς καὶ ϑανάτου λέγειν Plat. Phaed. 71 d; Folgde; ἐν δὲ γαίᾳ ζωὰ φονορύτῳ μέμικται Aesch. Spt. 921; vgl. Ellendt lex. Soph.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ζωή

  • 7 Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκιά 'ναι

    Жить – мучиться, а умирать не хочется
    Источник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008

    Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκιά 'ναι

  • 8 Όποιος κυβερνάει το σπίτι του, κυβερνάει και τη ζωή του

    Кто управляет твоим домом, тот управляет и твоей жизнью
    Источник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012

    Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Όποιος κυβερνάει το σπίτι του, κυβερνάει και τη ζωή του

  • 9 ψυχή

    ψῡχ-ή, ,
    A life,

    λύθη ψ. τε μένος τε Il.5.296

    , etc.;

    ψ. τεκαὶ αἰών 16.453

    , cf. Od.9.523;

    θυμοῦ καὶ ψ. Il.11.334

    , Od.21.154;

    λαυκανίην, ἵνα τε ψυχῆς ὤκιστος ὄλεθρος Il.22.325

    ; ψυχὰς παρθέμενοι at hazard of their lives, Od.3.74,9.255;

    αἰεὶ ἐμὴν ψ. παραβαλλόμενος Il.9.322

    ; λίσσου' ὑπὲρ ψ. καὶ γούνων by your life, 22.338; so

    ἀντὶ ψ. S.OC 1326

    : but περὶ ψ. to save their life, Od.9.423;

    περί τε ψυχέων ἐμάχοντο 22.245

    ;

    περὶ ψ. θέον Ἕκτορος Il.22.161

    ;

    τρέχων περὶ τῆς ψ. Hdt.9.37

    ;

    τῆς ἐμῆς περὶ ψ. A.Eu. 115

    , cf. E.Hel. 946, Heracl. 984;

    περὶ ψ. κινδυνεύων Antipho 2.1.4

    , cf. Th. 8.50;

    ἁγὼν.. σῆς ψ. πέρι S.El. 1492

    , cf. E.Ph. 1330, Or. 847, X.Cyr.3.3.44;

    τὸν περὶ ψ. δρόμον δραμεῖν Ar.V. 375

    (lyr.);

    ἀγωνίζεσθαι περὶ τῆς ψ. X.Eq.Mag.1.19

    ; ὃ ἂν θέλῃ, ψυχῆς ὠνεῖται [θυμός] in exchange for life, Heraclit.85;

    τῆς ψ. πρίασθαί τι X.Cyr.3.1.36

    ;

    τί γὰρ δοῖ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψ. αὐτοῦ; Ev.Marc.8.37

    . In early poets:

    ψυχὰν ἀποπνεῖν Simon.52

    ;

    ψυχὰς ἔχοντες κυμάτων ἐν ἀγκάλαις Archil.23

    ;

    ψυχέων φειδόμενοι Tyrt.10.14

    ;

    θειδωλὴν ψ. θέμενος Sol.13.46

    ;

    ψυχῆς εἵνεκα καὶ βιότου Thgn.730

    ;

    ψυχὰν Ἀΐδᾳ τελέων Pi.I.1.68

    ;

    ψυχὰς βαλον Id.O.8.39

    ;

    χαλκῷ ἀπὸ ψυχὴν ἀρύσας Emp.138

    ;

    τοὐμὸν ἐκπίνουσ' ἀεὶ ψυχῆς ἄκρατον αἷμα S.El. 786

    ; τῆς ἐμῆς ψ. γεγώς ib. 775;

    τὴν ψ. ἐκπίνουσιν Ar.Nu. 712

    (anap.);

    ψ. ἀφήσω E.Or. 1171

    ;

    ψ. σέθεν ἔκτεινε Id.Tr. 1214

    ;

    ψ. παραιτέεσθαι Hdt.1.24

    ; ποινὴν τῆς Αἰσώπου ψ. satisfaction for the life of A., Id.2.134;

    ψυχῆς ἀποστερῆσαί τινα Antipho 4.1.6

    , cf. Th.1.136, etc.;

    τὴν ψ. ἢ τὴν οὐσίαν ἢ τὴν ἐπιτιμίαν τινὸς ἀφελόμενος Aeschin.2.88

    ;

    τὸ τῆς ψ. ἀπαιτηθεὶς χρέος LXX Wi.15

    . 8, cf. Ev.Luc.12.20;

    ζητοῦσι τὴν ψ. μου LXX 3 Ki.19.10

    , cf. Ev.Matt. 2.20;

    τὴν ψ. αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων Ev.Jo.10.11

    , etc.; δεῖρον ἄχρις ἡ ψ... ἐπὶ χειλέων λειφθῇ within an inch of his life, Herod.3.3:—the phrase ἐν τῇ χειρὶ τὴν ψ. ἔχοντα taking his life in his hands, is prob. f.l. in Xenarch.4.20;

    ἡ ψ. μου ἐν ταῖς χερσί [σου] διὰ πάντος LXX Ps.118(119).109

    , cf. 1 Ki.19.5, 28.21, al.; of life in animals, Od.14.426, Hes.Sc. 173, Pi.N.1.47, etc.;

    τὰ ἄλλα ζῷα, ὅσα ψ. ἔχει Anaxag.4

    , cf. 12;

    πάντων τῶν ζῴων ἡ ψ. τὸ αὐτό, ἀήρ Diog.

    Apoll.5 (cf. infr. IV. 1); ἡ φύσις τοιαύτη πάντων ὅσσα ψ. ἔχει Democrit.278; ἐπῴζει καὶ ποιεῖ ψ. ἔχειν (of incubation) Epich.172; [

    ἑρπετὸν] ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψ. ζωῆς LXX Ge.1.30

    ; ἡ ψ. πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν ib.Le.17.11, cf. De.12.23.
    2 metaph. of things dear as life,

    χρήματα γὰρ ψ... βροτοῖσι Hes.Op. 686

    ;

    πᾶσι δ' ἀνθρώποις ἄρ' ἦν ψ. τέκν' E.Andr. 419

    ;

    τἀργύριόν ἐστιν αἷμα καὶ ψ. βροτοῖς Timocl.35

    ; so as an endearing name, Hld.1.8, al.;

    ζωὴ καὶ ψ. Juv.6.195

    ;

    ψ. μου Mart.10.68

    .
    II in Hom., departed spirit, ghost (

    ὑποτίθεται [Ὅμηρος] τὰς ψ. τοῖς εἰδώλοις τοῖς ἐν τοῖς κατόπτροις φαινομένοις ὁμοίας.. ἃ καθάπαξ ἡμῖν ἐξείκασται καὶ τὰς κινήσεις μιμεῖται, στερεμνιώδη δὲ ὑπόστασιν οὐδεμίαν ἔχει εἰς ἀντίληψιν καὶ ἁφήν Apollod.

    Hist.Fr. 102(a)J.);

    ψ. Πατροκλῆος.. πάντ' αὐτῷ.. ἐϊκυῖα Il.23.65

    : freq. in Od.11, ψ. Ἀγαμέμνονος, Ἀχιλῆος, etc., 387, 467, al.;

    ψ. καὶ εἴδωλον Il.23.104

    , cf. 72, Od.24.14;

    ψ. κατὰ χθονὸς ᾤχετο τετριγυῖα Il.23.100

    ; ψυχὰς ἡρώων, opp. αὐτούς, 1.3, cf. Hes.Sc. 151;

    ψυχαὶ δ' Ἄϊδόσδε κατῆλθον Il.7.330

    ;

    ψ. δὲ κατ' οὐταμένην ὠτειλὴν ἔσσυτ' ἐπειγομένη 14.518

    ; sts. hardly dist. from signf. 1,

    ἅμα ψ. τε καὶ ἔγχεος ἐξέρυσ' αἰχμήν 16.505

    ; in swoons it leaves the body,

    τὸν δὲ λίπε ψ. 5.696

    ; so in later writers (seldom in Trag.),

    σὺν Ἀγαμεμνονίᾳ ψυχᾷ Pi.P.11.21

    ; ἑὰν ψυχὰν κομίξαι ib.4.159, cf. N.8.44;

    αἱ ψ. ὀσμῶνται καθ' Ἅιδην Heraclit.98

    ;

    πέμψατ' ἔνερθεν ψυχὴν ἐς φῶς A.Pers. 630

    (anap.);

    ποτωμένην ψ. ὑπὲρ σοῦ E.Or. 676

    , cf. Fr. 912.9 (anap.);

    τὰς τῶν κεκμηκότων ψ., αἷς ἐστιν ἐν τῇ φύσει τῶν αὑτῶν ἐκγόνων κήδεσθαι Pl.Lg. 927b

    ; ψ. σοφαί, perh. 'wise ghosts', Ar.Nu. 94;

    δὶς ἀποθανουμένη ψ. Anon.

    ap. Plu.2.236d.
    III the immaterial and immortal soul, first in Pindar,

    ἐς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων.. ἀνδιδοῖ [Φερσεφόνα] ψυχὰς πάλιν Fr. 133

    , cf. Pl.Men. 81b;

    εἰπόντες ὡς ἀνθρώπου ψ. ἀθάνατός ἐστι Hdt.2.123

    ;

    ἀγένητόν τε καὶ ἀθάνατον ψ. Pl.Phdr. 246a

    , cf. Phd. 70c, al.;

    ἀθάνατος ἡμῶν ἡ ψ. καὶ οὐδέποτε ἀπόλλυται Id.R. 608d

    ;

    ἁψ. τῷ σώματι συνέζευκται καὶ καθάπερ ἐν σάματι τέθαπται Philol.14

    , cf. Pl.Cra. 400c: hence freq. opp.

    σῶμα, ψ. καὶ σῶμα X.Mem.1.3.5

    , cf. An.3.2.20;

    ψ. ἢ σῶμα ἢ συναμφότερον, τὸ ὅλον τοῦτο Pl.Alc.1.130a

    ;

    εἰς θηρίου βίον ἀνθρωπίνη ψ. ἀφικνεῖται καὶ ἐκ θηρίου.. πάλιν εἰς ἄνθρωπον Id.Phdr. 249b

    ;

    κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς μύθους τὴν τυχοῦσαν ψ. εἰς τὸ τυχὸν ἐνδύεσθαι σῶμα Arist.de An. 407b22

    ;

    οὐδὲ τοῦτο ἐπείσθην, ὡς ἡ ψ., ἕως μὲν ἂν ἐν θνητῷ σώματι ᾖ, ζῇ, ὅταν δὲ τούτου ἀπαλλαγῇ, τέθνηκεν X.Cyr.8.7.19

    ;

    ἀνθρώπου γε ψ., ἣ τοῦ θείου μετέχει,.. ὁρᾶται δ' οὐδ' αὐτή Id.Mem.4.3.14

    , cf. Cyr. 8.7.17; αἰθὴρ μὲμ ψυχὰς ὑπεδέξατο, σώ[ματα δὲ χθών] IG12.945 (v B. C.);

    ὁπόταμ ψ. προλίπῃ φάος ἀελίοιο Orph.Fr.32

    f.1;

    ἡμεῖς ἐσμεν ψ., ζῷον ἀθάνατον ἐν θνητῷ καθειργμένον φρουρίῳ Pl.Ax. 365e

    .
    IV the conscious self or personality as centre of emotions, desires, and affections,

    χερσὶ καὶ ψυχᾷ δυνατοί Pi.N.9.39

    ;

    μορφὰν βραχύς, ψυχὰν δ' ἄκαμπτος Id.I.4(3).53(71)

    ;

    ἐνίους τῶν καλῶν τὰς μορφὰς μοχθηροὺς ὄντας τὰς ψ. X.Oec.6.16

    ;

    θνητοῦ σώματος ἔτυχες, πειρῶ τῆς ψ. ἀθάνατον μνήμην καταλιπεῖν Isoc.2.37

    ; opp. material blessings,

    κτεάνων ψ. ἔχοντες κρέσσονας Pi.N.9.32

    ;

    μήτε σωμάτων ἐπιμελεῖσθαι μήτε χρημάτων.. οὕτω σφόδρα ὡς τῆς ψ. ὅπως ὡς ἀρίστη ἔσται Pl.Ap. 30b

    , cf. 29e: hence regarded in abstraction,

    τὸ παρεχόμενον ἡμῶν ἕκαστον τοῦτ' εἶναι μηδὲν ἀλλ' ἢ τὴν ψ., τὸ δὲ σῶμα ἰνδαλλόμενον ἡμῶν ἑκάστοις ἕπεσθαι Pl.Lg. 959a

    ;

    ἡ ψ. ἐστιν ἄνθρωπος Id.Alc.1.130c

    ;

    οὐδὲ νῦν τήν γ ἐμὴν ψ. ἑωρᾶτε X.Cyr.8.7.17

    , cf. supr. 111: sts., therefore, distd. from oneself,

    ψ. γὰρ ηὔδα πολλά μοι μυθουμένη S.Ant. 227

    ;

    ἡ ψ. μου πεπότηται Ar.Nu. 319

    (anap.);

    τί ποτ' ἔστι μαθεῖν ἔραται ψ. E.Hipp. 173

    (anap.);

    ἄλλο τι βουλομένη ἑκατέρου ἡ ψ. δήλη ἐστίν Pl.Smp. 192c

    ; οἴμοι ψυχή woe is me! LXX Mi.7.1; καὶ ἐρῶ τῇ ψ. μου, "yuxh/, e)/xeis polla\ a)gaqa/" Ev.Luc.12.19; in periphrases, ψ. Ὀρέστου, = Ὀρέστης, S.El. 1127, al.: but τὴν Φιλοκτήτου ψ. ἐκκλέψεις his wits, Id.Ph.55;

    ἡ δ' ἐμὴ ψ. τέθνηκεν Id.Ant. 559

    , cf. OC 999; so ψυχαί abs., = ἄνθρωποι, ψ. ὀλέσασα A.Ag. 1457 (lyr.); ψ. πολλαὶ ἔθανον many souls perished, Ar.Th. 864;

    πᾶσαι αἱ ψ., υἱοὶ καὶ αἱ θυγατέρες λ γ LXX Ge.46.15

    , cf. Ex.12.4, al.; [

    κιβωτὸς] εἰς ἣν ὀλίγοι, τοῦτ' ἔστιν ὀκτὼ ψ., διεσώθησαν 1 Ep.Pet.3.20

    . In apostrophe,

    μή, φίλα ψ. Pi.P.3.61

    ;

    ὦ μελέα ψ. S.Ph. 712

    (lyr.);

    ὦ ἀγαθὴ καὶ πιστὴ ψ. X.Cyr.7.3.8

    ; in referring to persons,

    ὅταν μεγάλη ψ. φυῇ Pl.R. 496b

    (cf. μεγαλόψυχος) ; καλεῖται γοῦν ἡ ψ. Κρινοκοράκα the creature, Thphr.Char.28.2;

    πάσῃ ψ. τετελευτηκυίᾳ LXX Nu.6.6

    ,11;

    πᾶσα ψ. ὑποτασσέσθω Ep.Rom.13.1

    , etc.: generally, being, ψυχὴ ζῶσα living creature, LXX Ge.1.24, cf. 20(pl.).
    2 of various aspects of the self, ἐν πολέμοιο μάχαις τλάμονι ψ. παρέμειν ) enduring heart, Pi.P.1.48;

    διεπειρᾶτο αὐτοῦ τῆς ψ. Hdt.3.14

    , ἦν ηὰρ.. ψυχὴν οὐκ ἄκρος poor-spirited, Id.5.124;

    ψυχὴν ἄριστε πάντων Ar.Eq. 457

    ;

    καρτερὰν ψ. λαβεῖν Id.Ach. 393

    ;

    κράτιστοι ἂν τὴν ψ. κριθεῖεν Th.2.40

    ;

    τοῖς σώμασι δύνανται τὰς δὲ ψ. οὐκ ἔχουσιν Lys.10.29

    ;

    ὁ γὰρ' λόγχην ἀκονῶν καὶ τὴν ψ. τι παρακονᾷ X.Cyr.6.2.33

    , cf. Oec.21.3.
    3 of the emotional self,

    ὑπείργασμαι μὲν εὖ ψυχὴν ἔρωτι E.Hipp. 505

    , cf. 527 (lyr.);

    πάνυ μου ἡ ψ. ἐπεθύμει X.Oec.6.14

    ;

    τίνα ποτὲ ψ. ἔχων; Lys.32.12

    ; τίν' οἴεσθ' αὐτὴν ψ. ἕξειν, ὅταν ἐμὲ ῒδῃ; how will she feel? D.28.21; μία ψ., prov. of friends, Arist.EN 1168b7; ψ. μία ἤστην prob. in Phryn. PSp.128B.; of appetite,

    ψυχῇ διδόντες ἡδονήν A.Pers. 841

    (s. v.l.), cf. Epich.297, Theocr.16.24;

    λίχνῳ δὲ ὄντι τὴν ψ. Pl.R. 579b

    ;

    τῷ δὲ ἡ ψ. σῖτον μὲν οὐ προσίετο, διψῆν δ' ἐδόκει X.Cyr.8.7.4

    .
    4 of the moral and intellectual self,

    ἀπὸ πάμπαν ἀδίκων ἔχειν ψ. Pi.O. 2.70

    ;

    ψ. τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην S.Ant. 176

    ;

    ἀρκεῖν.. κἀντὶ μυρίων μίαν ψ. τάδ' ἐκτίνουσαν, ἢν εὔνους παρῇ Id.OC 499

    ;

    ψ. γὰρ εὔνους καὶ φρονοῦσα τοὔνδικον Id.Fr. 101

    ;

    ἡ κακὴ σὴ ψ. Id.Ph. 1014

    ;

    ψυχῆς κατήγορος κακῆς X.Oec.20.15

    , cf. Pl.R. 353e;

    ἡ βουλεύσασα ψ. Antipho 4.1.7

    , cf. Pl.Lg. 873a; τὸ σῶμα ἀπειρηκὸς ἡ ψ. συνεξέσωσεν.. διὰ τὸ μὴ ξυνειδέναι ἑαυτῇ the mind conscious of innocence, Antipho 5.93;

    τὸ ἐπιμελεῖσθαι καὶ ἄρχειν καὶ βουλεύεσθαι.. ἐσθ' ὅτῳ ἄλλῳ ἢ ψυχῇ δικαίως ἂν ἀποδοῖμεν; Pl.R. 353d

    ;

    τὴν τῆς ψ. ἐπιμέλειαν X.Mem. 1.2.4

    , Isoc.15.304; τὰ ἐν τῇ ψ. διὰ τὴν παιδείαν ἐγγιγνόμενα ib.290;

    τῆς ψ. ἐξελθούσης, ἐν ᾗ μόνῃ γίγνεται φρόνησις X.Mem.1.2.53

    ;

    νοῦς τε καὶ ψ. Pl.Cra. 400a

    , cf. Phdr. 247c, al.;

    ἐμπαίει τί μοι ψυχῇ σύνηθες ὄμμα S.El. 903

    ;

    ἰδὼν μὲν γνούς τε σῇ ψ., τέκνον E.Tr. 1171

    . Phrases:—

    ἐκ τῆς ψ. φίλος X.An.7.7.43

    ; ἀπὸ τῆς ψ. φιλεῖν with all the heart, Thphr. Char.17.3;

    βόσκοιτ' ἐκ ψυχᾶς τὰς ἀμνάδας Theoc.8.35

    ;

    ὅλῃ τῇ ψ. κεχαρίσθαι τινί X.Mem.3.11.10

    ; οὐκ ἐᾷ ἡμᾶς οὐδὲ ψυχῆς λαχεῖν he won't let us call our soul our own, Phryn.PSp.128B.
    5 of animals, ψ. μεγαλόφρων, of a horse, X.Eq.11.1;

    θηρίων ψ. ἡμεροῦμεν Isoc.2.12

    ; ψ. χηνός, ὀρτυγίου, Eub.101, Antiph.5.
    6 of inanimate things,

    πᾶσα πολιτεία ψ. πόλεώς ἐστιν Isoc.12.138

    , cf. 7.14;

    ἡ τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ἀρετὴ τῆς Ἑλλάδος ἦν ψ. D.60.23

    ;

    οἷον ψ. ὁ μῦθος τῆς τραγῳδίας Arist.Po. 1450a38

    ; also of the spirit of an author, D.H.Lys.11.
    V Philosophical uses:
    1 In the early physicists, of the primary substance, the source of life and consciousness, ὁρίζονται πάντες (sc. οἱ πρότεροι)

    τὴν ψ. τρισίν, κινήσει, αἰσθήσει, τῷ ἀσωμάτῳ Arist.de An. 405b11

    ; τὸν λίθον ἔφη [Θαλῆς] ψ. ἔχειν ὅτι τὸν σίδηρον κινεῖ, of the magnet, ib. 405a20; ψυχῇσιν θάνατος ὕδωρ γενέσθαι, ὕδατι δὲ θάνατος γῆν γενέσθαι, ἐκ γῆς δὲ ὕδωρ γίνεται, ἐξ ὕδατος δὲ ψ. (sc. πῦρ) Heraclit. 36;

    ἡ ψ. πνεῦμα Xenoph.

    ap. D.L.9.19; καρδία ψυχῆς καὶ αἰσθήσιος [ἀρχά] Philol.13;

    τοῦτο [ἀὴρ] αὐτοῖς καὶ ψ. ἐστι καὶ νόησις Diog.

    Apoll.4;

    τὴν τῶν ἄλλων ἁπάντων φύσιν οὐ πιστεύεις Ἀναξαγόρᾳ νοῦν καὶ ψ. εἶναι τὴν διακοσμοῦσαν; Pl.Cra. 400a

    , cf. Arist.de An. 404a25; Δημόκριτος πῦρ τι καὶ θερμόν θησιν αὐτὴν (sc. ψυχὴν) εἶναι ib. 404a1, cf. Resp. 472a4.
    2 the spirit of the universe,

    ψ. εἰς τὸ μέσον [τοῦ κόσμου] θείς Pl.Ti. 34b

    , cf. 30b;

    τὴν τοῦ παντὸς δῆλον ὅτι τοιαύτην εἶναι βούλεται [ὁ Τίμαιος] οἷόν ποτ' ἐστὶν ὁ καλούμενος νοῦς Arist.de An. 407a3

    ; ἐν τῷ ὅλῳ τινὲς [τὴν ψ.] μεμεῖχθαί φασιν, ὅθεν ἴσως καὶ Θαλῆς ᾠήθη πάντα πλήρη θεῶν εἶναι ib. 411a8;

    ὁ κόσμος ψ. ἐστὶν ἑαυτοῦ καὶ ἡγεμονικόν Chrysipp.Stoic.2.186

    ; ψ. [κόσμου] Plu.2.1013e, cf. M.Ant.4.40;

    ψ. ἐλθοῦσα εἰς σῶμα οὐρανοῦ Plot.5.1.2

    ;

    τόδε τὸ πᾶν ψ. μίαν ἔχον εἰς πάντα αὐτοῦ μέρη Id.4.4.32

    ; περὶ ψυχᾶς κόσμου καὶ φύσιος, title of work by Ti.Locr.
    3 In Pl. the immaterial principle of movement and life,

    ὅταν παρῇ [ψυχὴ] τῷ σώματι, αἴτιόν ἐστι τοῦ ζῆν αὐτῷ Pl.Cra. 399d

    , cf. Def. 411c; [

    ψυχῆς λόγον ἔχομεν] τὴν δυναμένην αὐτὴν αὑτὴν κινεῖν κίνησιν Id.Lg. 896a

    ; μεταβολῆς τε καὶ κινήσεως ἁπάσης αἰτία [ἡ ψ.] ἅπασιν ib. b, cf. 892c; its presence is requisite for thought,

    σοφία καὶ νοῦς ἄνευ ψ. οὐκ ἂν γενοίσθην Id.Phlb. 30c

    , cf. Ti. 30b, Sph. 249a; defined by Arist. as

    οὐσία ὡς εἶδος σώματος φυσικοῦ δυνάμει ζωὴν ἔχοντος de An. 412a20

    ; ἐντελέχεια ἡ πρώτη σώματος φυσικοῦ ὀργανικοῦ ib. 412b5; the tripartite division of

    ψ., οἱ δὲ περὶ Πλάτωνα καὶ Ἀρχύτας καὶ οἱ λοιποὶ Πυθαγόρειοι τὴν ψ. τριμερῆ ἀποφαίνονται, διαιροῦντες εἰς λογισμὸν καὶ θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν Iamb.

    ap. Stob.1.49.34, cf. Pl.R. 439e sqq.; in Arist.

    ἡ ψ. τούτοις ὥρισται, θρεπτικῷ, αἰσθητικῷ, διανοητικῷ, κινήσει· πότερον δὲ τοὔτων ἕκαστόν ἐστι ψ. ἢ ψυχῆς μόριον; de An. 413b11

    , cf. PA 641b4;

    ἡ θρεπτικὴ ψ. Id.de An. 434a22

    , al.; in the Stoics and Epicureans, σῶμα ἡ ψ. Zeno and Chrysipp.Stoic.1.38; of the scala naturae,

    τὰ μὲν ἕξει διοικεῖται, τὰ δὲ φύσει, τὰ δ' ἀλόγῳ ψ., τὰ δὲ καὶ λόγον ἐχούσῃ καὶ διάνοιαν Stoic.2.150

    , cf. M.Ant.6.14;

    ἡ ψ. σῶμά ἐστι λεπτομερές.. προσεμφερέστατον πνεύματι θερμοῦ τινα κρᾶσιν ἔχοντι Epicur.Ep.1p.19U.

    ;

    τέλος.. τὸ μήτε ἀλγεῖν κατὰ σῶμα μήτε ταράττεσθαι κατὰ ψ. Id.Ep.3p.64U.

    ; in the Neo-Platonists characterized by discursive thinking,

    τοὺς λογισμοὺς ψυχῆς εἶναι ἐνεργήματα Plot.1.1.7

    ; related to νοῦς as image to archetype, εἰκών τίς ἐστι νοῦ [ψ.] Id.5.1.3; present in entirety in every part,

    πάρεστι πᾶσα πανταχοῦ ψ. Id.5.1.2

    , cf. 4.7.5;

    φύσις ψ. οὖσα, γέννημα ψυχῆς προτέρας Id.3.8.4

    ; animal and vegetable bodies possess

    οἷον σκιὰν ψυχῆς Id.4.4.18

    ;

    πᾶν σῶμα.. ψυχῆς μετουσίᾳ κινεῖται ἐξ ἑαυτοῦ καὶ ζῇ διὰ ψ. Procl.Inst.20

    .
    VI butterfly or moth, Arist.HA 551a14, Thphr.HP2.4.4, Plu.2.636c.
    2 τριπόλιον, Ps.-Dsc.4.132.
    VII Psyche, in the allegory of Psyche and Eros, Apul.Metam. bks. 4-6, Aristophontes ap. Fulg.Myth.3.6. (See ancient speculations on the derivation, Pl.Cra. 399d- 400a, Arist.de An. 405b29, Chrysipp.Stoic.2.222; Hom. usage gives little support to the derivation from ψύχω 'blow, breathe';

    τὸν δὲ λίπε ψ. Il.5.696

    means 'his spirit left his body', and so λειποψυχέω means 'swoon', not 'become breathless';

    ἀπὸ δὲ ψ. ἐκάπυσσε Il.22.467

    means 'she gasped out her spirit', viz. 'swooned'; the resemblance of ἄμπνυτο 'recovered consciousness' to ἀμπνέω 'recover breath' is deceptive, v. ἄμπνυτο, ἔμπνυτο: when concrete the Homeric ψ. is rather warm blood than breath, cf. Il.14.518, 16.505, where the ψ. escapes through a wound; cf. ψυχοπότης, ψυχορροφέω, and S.El. 786, Ar.Nu. 712 (v. supr.1).)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ψυχή

  • 10 жить

    живу, живешь; παρλθ. χρ. жил
    -ла, жило (με αρνητ. μόριο не жил, не жила, не жило, не жили);
    επιρ. μτχ. живя
    κ. (απλ.) живучи
    ρ.δ.
    1. ζω, βιώ•

    я живу только для вас ζω μόνο για σας•

    цвета не могут жить в темноте τα λουλούδια δεν ζουν στο σκοτάδι•

    мыслью о родине ζω με τη σκέψη για την πατρίδα.

    2. κατοικώ, διαμένω, μένω•

    он живет в афинах αυτός ζει στην Αθήνα•

    отец живет в провинции ο πατέρας ζει στην επαρχία.

    3. ζορίζομαι τα προς του ζειν, (απο)ζώ•

    жить собственным трудом αποζώ με τη δουλειά μου.

    4. διαβιώ, κάνω ζωή, περνώ•

    он вивет богато αυτός ζει πλούσια•

    жить в довольстве καλοζώ, ευ-ζωώ, καλοπερνώ, περνώ ζωή και κότα•

    жить зажиточно ευπορώ•

    жить барином ζω αρχοντικά•

    жить честно ζω τίμια•

    жить на широкую ногу ζω πλουσιοπάροχα.

    5. συζώ, συμβιώ.
    6. έχω ερωτικές σχέσεις•

    она жила со многими αυτή τα ‘χε με πολλούς.

    εκφρ.
    мне надоело жить – βαρέθηκα τη ζωή•
    жил-был – μια φορά κι έναν καιρό•
    жить помаленьку – ζω έτσι κι έτσι, καλούτσικα•
    приказал (ή велел) долго жить – μας άφησε χρόνους(πέθανε)•
    жить надеждой – ζω με την ελπίδα•
    жить своим умом (ή разумом) – μένω με τις απόψεις μου, τη γνώμη μου, διατηρώ τίς απόψεις μου.
    ζω, διαβιώ (για συνθήκες).

    Большой русско-греческий словарь > жить

  • 11 έργο(ν)

    τό
    1) работа, занятие, дело;

    τί έργο(ν) κάνεις; — чем ты занимаешься?;

    2) творение, произведение, сочинение;

    ποιητικό έργο(ν) — поэтическое произведение;

    ζωγραφικό έργο(ν) — произведение живописи;

    έργο(ν) τέχνης — произведение искусства;

    θεατρικό έργο(ν) — пьеса;

    γλυπτικό έργο(ν) — скульптура;

    τό έργο(ν) των χειρών μου — дело моих рук;

    3) перен. дело, действие; дела; поступки;

    έργα αγαθά — добрые дела;

    η ζωή και το έργο(ν) — жизнь и деятельность;

    χρειάζονται έργα και όχι λόγια — нужны дела, а не слова;

    από τα λόγια έρχομαι στα έργα — переходить от слов к делу;

    έργ όλης της ζωής μου — дело всей моей жизни;

    έργο(ν) φρονήσεως — благоразумный акт;

    4) сооружение, постройка;

    τεχνικά έργα — технические сооружения;

    οχυρωματικά έργα — оборонительные, фортификационные сооружения или работы;

    5) работы;

    δημόσια έργα — общественные работы;

    καταναγκαστικά έργα — принудительные работы;

    6) долг, обязанность;

    τό θεωρώ έργο(ν) — считать долгом, обязанностью;

    έργο(ν) μου είναι να... — мой долг...;

    δεν είναι ιδικόν μου έργο(ν) να... — это не моя обязанность;

    7) театр., кино постановка, пьеса; фильм;

    τί έργο(ν) παίζεται στο Εθνικό; — что идёт в «Этнико»?;

    8) задание, норма;

    τελειώνω το έργο(ν) μου — выполнять своё задание;

    9) физ. работа;
    10): έργω (δοτ.) в.действительности, на деле, в самом деле, фактически; έργω βοήθεια реальная помощь;

    § τίθεμαι επί το έργο(ν) — приступать к делу;

    εις έργ! — к делу!;

    ευχής έργο(ν) θα ήτο — было бы желательно;

    είναι έργο(ν) μου — это моё дело;

    άλλος ο κυρ λόγος και άλλος είν' ο εργος, λόγω μεν δίκαιος, εργω δε άδικος погов, на словах одно, а на деле другое;

    μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου — очень странно!, удивительно!, удивительны дело твой, господи!

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > έργο(ν)

  • 12 έργο(ν)

    τό
    1) работа, занятие, дело;

    τί έργο(ν) κάνεις; — чем ты занимаешься?;

    2) творение, произведение, сочинение;

    ποιητικό έργο(ν) — поэтическое произведение;

    ζωγραφικό έργο(ν) — произведение живописи;

    έργο(ν) τέχνης — произведение искусства;

    θεατρικό έργο(ν) — пьеса;

    γλυπτικό έργο(ν) — скульптура;

    τό έργο(ν) των χειρών μου — дело моих рук;

    3) перен. дело, действие; дела; поступки;

    έργα αγαθά — добрые дела;

    η ζωή και το έργο(ν) — жизнь и деятельность;

    χρειάζονται έργα και όχι λόγια — нужны дела, а не слова;

    από τα λόγια έρχομαι στα έργα — переходить от слов к делу;

    έργ όλης της ζωής μου — дело всей моей жизни;

    έργο(ν) φρονήσεως — благоразумный акт;

    4) сооружение, постройка;

    τεχνικά έργα — технические сооружения;

    οχυρωματικά έργα — оборонительные, фортификационные сооружения или работы;

    5) работы;

    δημόσια έργα — общественные работы;

    καταναγκαστικά έργα — принудительные работы;

    6) долг, обязанность;

    τό θεωρώ έργο(ν) — считать долгом, обязанностью;

    έργο(ν) μου είναι να... — мой долг...;

    δεν είναι ιδικόν μου έργο(ν) να... — это не моя обязанность;

    7) театр., кино постановка, пьеса; фильм;

    τί έργο(ν) παίζεται στο Εθνικό; — что идёт в «Этнико»?;

    8) задание, норма;

    τελειώνω το έργο(ν) μου — выполнять своё задание;

    9) физ. работа;
    10): έργω (δοτ.) в.действительности, на деле, в самом деле, фактически; έργω βοήθεια реальная помощь;

    § τίθεμαι επί το έργο(ν) — приступать к делу;

    εις έργ! — к делу!;

    ευχής έργο(ν) θα ήτο — было бы желательно;

    είναι έργο(ν) μου — это моё дело;

    άλλος ο κυρ λόγος και άλλος είν' ο εργος, λόγω μεν δίκαιος, εργω δε άδικος погов, на словах одно, а на деле другое;

    μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου — очень странно!, удивительно!, удивительны дело твой, господи!

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > έργο(ν)

  • 13 жить

    жить
    несов ζῶ / διαμένω, κατοικώ (обитать):
    \жить зажиточно (скромно) ζω πλούσια (λιτά)1 \жить весело καλοπερνὤ \жить надеждой ζῶ μέ τήν ἐλπίδα· \жить в Москве ζῶ στή Μόσχα· \жить в деревне μένω στό χωριό· где вы живете? ποῦ μένετε;· я живу́ на пятом этаже μένω στό τέταρτο πάτωμα· ◊ жил-был (из сказки) μιά φορά κι ἕνα καιρό· \жить чужим умом δέν ἔχω δικιά μου γνώμη· \жить на широкую ногу ζῶ πλουσιοπάροχα· \жить припеваючи περνώ ζωή καί κότα, περνῶ ζωή χαρισάμενη· приказал долго \жить μᾶς ἀφησε χρόνους.

    Русско-новогреческий словарь > жить

  • 14 θάνατος

    θάνατος, ὁ (ϑανεῖν), der Tod, sowohl der natürliche, als der gewaltsame Todtschlag, Mord, Hom. u. Folgde; οἰκτίστῳ ϑανάτῳ ϑανεῖν, des jämmerlichsten Todes sterben, Od. 11, 412 (aber στρατηγοῦ ϑάνατον ἀποϑνήσκειν Plut. comp. Sull. 4, wie ὀξύν Crass. 25; τὸν ῥᾷστον ϑάνατον τελευτᾶν D. Hal. 4, 76; a. Sp.); im plur. die Todesarten, πάντες μὲν στυγεροὶ ϑάνατοι δειλοῖσι βροτοῖσιν Od. 12, 341; auch der Tod, Mord von mehreren, μελέους ϑανάτους εὕροντο Aesch. Spt. 860; ϑανάτοις αὐϑένταισι Ag. 1554; δεσποτῶν ϑανάτοισι Ch. 52; εἰ σέβεις ϑανάτους ἀγαϑῶν Eur. Heracl. 629; Plat. ἔν τε ζωῇ καὶ ἐν πᾶσι ϑανάτοις, Legg. X, 904 e; εἰς τραύματα ἢ εἰς ϑανάτους ἰόντος Todesgefahren, Rep. III, 399 a; μυρίων ἄξια ϑανάτων D. Hal. 4, 24; ἱκανοὺς νομίζεις δῆτα ϑανάτους εἴκοσι Ar. Plut. 483. – Bei den Attikern bes. die gerichtliche Todesstrafe, Hinrichtung, ἀτιμίαις καὶ ϑανάτοις κολάζειν Plat. Rep. VI, 492 d; ϑάνατον καταγιγνώσκειν τινός, die Todesstrafe gegen Einen erkennen, Thuc. u. A.; τὸν παῖδα ἀγόμενον ἐπὶ ϑανάτῳ Her. 3, 14; τοὺς ἄλλους κατέδησαν τὴν ἐπὶ ϑανάτῳ 5, 72, vgl. ἐπί; ἡ ἐπὶ ϑανάτῳ, sc. ζημία, Todesstrafe; ϑανάτου δίκῃ κρίνεσϑαι, einen Proceß haben, wo der Tod die Strafe ist, Thuc. 3, 37; ähnl. κρίνεσϑαι τὴν ἐπὶ ϑανάτῳ, sc. δίκην, Ath. XIII, 590 d; ὑπάγειν τινὰ ϑανάτου, Einen auf Tod u. Leben anklagen, Xen. Hell. 2, 3, 12. Auch übertr., wie bei uns, ϑάνατος μὲν τάδ' ἀκούειν, das zu hören ist der Tod, Soph. O. C. 523, vgl. ϑανάτῳ γὰρ ἴσον πάϑος ἐκπεύσει Ai. 214. – Bei Crinag. 35 (IX, 439), ἀτυμβεύτου ϑανάτοιο λείψανον, steht es für Leichnam. – S. auch nom. pr.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > θάνατος

  • 15 творческий

    творческ||ий
    прил δημιουργικός:
    \творческийое содружество ἡ δημιουργική συνεργασία· \творческий путь ἡ ζωή καί τό ἔργο· \творческий вечер τό ρεσιτάλ· \творческийая интеллигенция ἡ καλλιτεχνική διανόηση, οἱ λογοτέχνες καί καλλιτέχνες.

    Русско-новогреческий словарь > творческий

  • 16 ἁβρο-δίαιτα

    ἁβρο-δίαιτα, , üppige Lebensweise, Ael. V. H. 12, 24. (VLL. τρυφερὰ ζωὴ καὶ ἁπαλή).

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἁβρο-δίαιτα

  • 17 кататься

    катать||ся
    несов
    1. κυλιέμαι·
    2. (на автомобиле и т. п.) κάνω περίπατο (μέ μεταφορικό μέσο):
    \кататьсяся на велосипеде κάνω ποδήλατο· \кататьсяся на коньках κάνω πατινάζ, παγοδρομῶ, πατινάρω· \кататьсяся на лыжах κάνω σκί· ◊\кататьсяся как сыр в масле разг περνάω ζωή καί κότα· \кататьсяся со́ смеху разг ξεκαρδίζομαι στά γέλια.

    Русско-новогреческий словарь > кататься

  • 18 масло

    масл||о
    с
    1. (растительное, минеральное) τό λάδι, τό ἔλαιον:
    оливковое \масло τό ληόλαδο, τό ἐλαιόλαδο· подсолнечное \масло τό σπορέλαιο[ν]· пальмовое \масло τό φοινι-κόλαδο, τό φοινικέλαιον миндальное \масло τό ἀμυγδαλόλαδο, τό ἀμυγδέλαιο[ν]· ореховое \масло τό καρυδέλαιο[ν]· розовое \масло τό ροδέλαιο[ν]· машинное \масло τό λαδί τής μηχανής, τό μηχανέλαιο, τό γράσο· эфирные \маслоа αἰθέρια ἐλαία·
    2. (коровье) τό βούτυρο[ν]:
    сливочное \масло τό φρέσκο βούτυρο· сбивать \масло κτυπώ (или δέρνω) τό γάλα· топленое \масло τό λυωμένο (или тб μαγειρικό) βούτυρο·
    3. жив. τό λάδι:
    писать \маслоом ἐλαιογραφώ, ζωγραφίζω μέ λάδι· картина, написанная \маслоом ἡ ἐλαιογραφία (или ὁ πίνακας) ζωγραφισμένος μέ λάδι, τό λάδι· ◊ подливать \маслоλ в огонь разг χύνω λάδι στή φωτιά· кататься как сыр в \маслое разг περνώ ζωή καί κότα, περνώ κοτσάνι· все идет как по \маслоу разг ἡ δουλειά πάει καλά, ἡ δουλειά πάει φίνα.

    Русско-новогреческий словарь > масло

  • 19 сыр

    сыр
    м τό τυρί, ὁ τυρός:
    головка \сыра ἕνα κεφάλι τυρί· ◊ как \сыр в масле кататься погов. περνώ ζωή καί κόττα.

    Русско-новогреческий словарь > сыр

  • 20 удовольствие

    удовольстви||е
    с
    1. ἡ εὐχαρίστηση [-ις]/ ἡ ἀπόλαυση [-ις], ἡ διασκέδαση (развлечение):
    находить \удовольствие в чем-л. βρίσκω εὐχαρίστηση σέ κάτι· испытывать \удовольствие αίσθάνομαι εὐχαρίστηση[ν]· доставлять \удовольствие кому-л. προξενώ εὐχαρίστηση σέ κάποιον для собственного \удовольствиея γιά τό κέφι μου· с \удовольствиеем а) μέ εὐχαρίστηση, б) εὐχαρίστως (в ответе)·
    2. (развлечение) ἡ διασκέδαση[-ις], ἡ ἀπόλαυση [-ις], ἡ ψυχαγωγία:
    предаваться \удовольствиеям τό ρίχνω στίς διασκεδάσεις· ◊ жить в свое \удовольствие καλοζῶ, καλοπερνώ, περνώ ζωή καί κότα.

    Русско-новогреческий словарь > удовольствие

См. также в других словарях:

  • ζωή — Παρότι τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της ζ. αποτελούν ακόμα αντικείμενο συζητήσεων, μπορούμε να δεχτούμε τον ορισμό ότι: ζωντανό είναι το ον εκείνο που, εξατομικευμένο στο περιβάλλον για έναν καθορισμένο χρόνο, έχει την ικανότητα να διατρέφεται, να… …   Dictionary of Greek

  • ζωή — η 1. το να υπάρχει κάποιος: Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα (Σολωμός). 2. τρόπος ζωής: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή. – Ειδυλλιακή ζωή. – Η ζωή στην επαρχία είναι ανυπόφορη. 3. ύπαρξη οργανικών ουσιών, όντων: Δεν είναι βέβαιο αν υπάρχει ζωή… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Ελλάδα - Κοινωνία και Οικονομία (Αρχαιότητα) — ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΑΡΧΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Η οικονομία στην Aρχαϊκή περίοδο Στον τομέα της οικονομίας, στην Aρχαϊκή περίοδο, σημειώθηκε μια σημαντική πρόοδος σε σχέση με τη Γεωμετρική περίοδο. Κατά τη διάρκεια της Γεωμετρικής… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Φιλοσοφία και Σκέψη — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Η φιλοσοφία ως κατανοητικός λόγος Όταν κανείς δοκιμάζει να προσεγγίσει την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, πρωτίστως έρχεται αντιμέτωπος με το ερώτημα για τη γένεσή της. Πράγματι, η νέα ποιότητα των φιλοσοφικών θεωρήσεων της… …   Dictionary of Greek

  • σεξουαλική ζωή — Το σύνολο των βιολογικών, ψυχικών και κοινωνικών λειτουργιών, που αποτελούν τη βάση της σεξουαλικής επιθυμίας και τα μέσα για την ικανοποίηση των σεξουαλικών αναγκών, από το βιολογικό σκοπό της διαιώνισης του είδους. Το άτομο δηλαδή που επιδιώκει …   Dictionary of Greek

  • Μουσείο, Ναυτικό και Περιβαλλοντικό Φισκάρδου (Κεφαλονιάς) — Το μουσείο του όμορφου μικρού λιμανιού του Φισκάρδου λειτουργεί, από το 1998, στο παλαιό κτίριο που μέχρι πριν από λίγα χρόνια στέγαζε το σχολείο και ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του τοπικού Ναυτικού και Περιβαλλοντικού Συλλόγου. Η συλλογή του… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Δίκαιο (Αρχαιότητα και Βυζάντιο) — ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΙΚΑΙΟ Το ελληνικό δίκαιο συνδέεται με την εξέλιξη και την ακμή της πόλης στην αρχαιότητα. Οι πολιτειακές μεταβολές και κυρίως η γένεση, η άνθηση και η πορεία της δημοκρατίας στο χρόνο ορίζουν την έννοια, το εύρος, το περιεχόμενο και τα …   Dictionary of Greek

  • Μουσείο, Ιστορικό και Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας Κοζάνης — Το Ιστορικό, Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης, ιδρύθηκε το 1969, με σκοπό την περισυλλογή, διάσωση και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς του νομού Κοζάνης. Είναι δημιούργημα του «Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών Κοζάνης» και… …   Dictionary of Greek

  • Μουσείο, Λαογραφικό και Ναυτικό Ιθάκης — Το Λαογραφικό και Ναυτικό Μουσείο της Ιθάκης ανήκει στο δήμο και λειτουργεί από το 1996 στο ανακατασκευασμένο κτίριο του παλαιού ηλεκτρικού σταθμού. Στην αίθουσα του ισογείου, δεξιά, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε μια πολύ πλούσια συλλογή από… …   Dictionary of Greek

  • Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης (Μεσολογγίου) — Το μουσείο και η πινακοθήκη φιλοξενούνται στο κτίριο που κατασκευάστηκε το 1937 και μέχρι πριν από μερικά χρόνια στέγαζε το Δημαρχείο της πόλης (πλατεία Μάρκου Μπότσαρη). Στην είσοδό του υπάρχουν οι προτομές των δύο από τους πέντε πρωθυπουργούς… …   Dictionary of Greek

  • Ιταλίας, Ιερά Μητρόπολη και Εξαρχία Νότιας Ευρώπης — Μητρόπολη με έδρα τη Βενετία, όπου υπάρχει κοινότητα ορθοδόξων Ελλήνων από το 1498. Ιδρύθηκε το 1991 με πατριαρχικό και συνοδικό τόμο και αναγνωρίστηκε από το ιταλικό κράτος ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, με προεδρικό διάταγμα στις 16… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»